Ik ben even over 5.00 uur klaar wakker. De wekker gaat pas over een uurtje 🙄. Rond 5.30 uur stuurt Esther mij een appje: “Goedemorgen! Rise en Shine! It’s D-Day!” We appen wat over en weer en ik ga me aankleden, de aller, aller laatste dingen inpakken en de vaatwasser nog snel uitruimen. Ik controleer de koelkast en leg alles op 1 plank wat over datum kan raken. Ik maak er een foto van zodat Cora weet wat ze iig uit de koelkast kan halen.
Stipt 7.00 uur staat Esther op de stoep. We gooien de koffers in de auto en Esther stuurt haar auto vakkundig, met hier en daar een klein beetje file, naar Schiphol.
Het is rond 8.30 uur als Esther de auto op “herring 118” parkeert. We halen de koffers weer uit de auto (wel zo handig 😜) en lopen naar incheck balie 26. In de rij van de bagage drop krijgen we onze ondervraging. Of we de koffers zelf hebben ingepakt (samen), of we nog iets van iemand hebben gehad dat wij mee moesten nemen (nee), of de koffers al die tijd bij ons zijn geweest (ja).
Als we de koffers hebben afgegeven lopen we terug naar Esther. Het is nu bij 9.30 en alle 3 hebben we wel trek gekregen. We eten een broodje bij het Color Café. Rob en Yvonne zitten dan al bij gate G5 en gaan bijna boarden. We wensen elkaar via de app een fijne vlucht.
Na het ontbijt nemen we afscheid van Esther en lopen naar de controles. De rij bij de bagage controle lijkt lang, maar gaat uiteindelijk toch vlot. Mijn tas krijgt nog een extra controle. Komt waarschijnlijk door de case van m’n zonnebril. Toen ze die hadden nagekeken kon de tas weer dicht 😊. We scannen onze paspoorten en we lopen richting de winkels.
Ik wil nog een nekkussentje kopen. Ik slaag bij een electronica winkel en ik moet Arjan bij de display met drones vandaan plukken 😁. Arjan koopt nog een tijdschrift en we kopen ook nog een flesje water en lopen door naar gate D2.
We kunnen vrij snel boarden en rijden stipt 12.00 bij de gate vandaan. We moeten nog lang taxiën voordat we de lucht in gaan. We zitten aan de goede kant van het toestel en kunnen zo de bocht filmen die het vliegtuig altijd maakt om richting Amerika te vliegen.
We kijken een aantal films om de tijd te doden en we krijgen al vrij snel iets te drinken met een zakje zoutjes. Als maaltijd hebben we de keuze tussen kip met pasta of vegetarisch. Arjan gaat voor de kip en ik ga voor vegetarisch (rijst met groene curry). Ik moet zeggen, voor vliegtuig voer smaakte het prima 👍🏻. Als toetje komen ze nog een ijsje brengen 🎉🎉. Aan het einde van de vlucht krijgen we nog een kleine snack in de vorm van een pretzelbroodjes met kalkoen en Goudse kaas en een stroopwafel 😁
De vlucht gaat voorspoedig. Mijn nekkussentje ben ik regelmatig kwijt omdat dat hij dan bij Arjan om z’n nek hangt. Zondag op vliegveld maar even kijken voor een 2de 🙄. Er is wel wat turbulente, maar niet echt heftig. Al snel zet de piloot het toestel aan de grond. Het uitladen van de mensen gaat net zo vlot als het inladen. We zijn binnen no time uit het toestel en lopen over de luchthaven. Ik heb altijd hier het idee dat ik ergens loop waar we eigenlijk niet mogen komen 🤨. We komen al snel bij de splitsing waar de mensen die door reizen naar rechts moeten en de reizigers die in DC blijven naar links worden geleid. We stappen in het karretje wat ons naar het gebouw van de douane controle brengt. Het zit goed vol en wij kunnen er nog net bij. Tijdens de rit ervaren we meer turbulentie, dan we de hele vlucht hebben gehad.
Omdat we als laatste aan kwamen, worden we weer als eerste uitgespuugd. We lopen door naar de controles. De hal ziet er vrij leeg uit. Dat hebben we weleens anders gezien. De paspoort controle gaat ook vlot. De officer vraagt of we hier al eerder zijn geweest (ja), wat ons doel is van ons bezoek (vakantie) en of dit onze enige bestemming is (op zondag vliegen we door naar Orlando). We moeten nog in de camera kijken voor de foto en dan mogen we door. Een beetje verbaast dat we geen ander vragen hebben gehad en er geen vingerafdrukken worden genomen, lopen we door naar de bagageband. De koffers staan naast de band al op ons te wachten. De mijne duidelijk herkenbaar aan z’n te gekke kofferriem van Coolblue.
Het gaat heel vlot vandaag en nu ook weer staan we binnen no time in de vertrekhal waar het heel erg druk is 😱.
We lopen door naar de taxistandplaats en we kunnen gelijk in stappen. Onze taxichauffeur, Chun Park (ik vraag me af of die zijn echte achternaam is 🤔), is heel stil. Wij zijn hier gewoon dat Amerikanen, zeker als ze merken dat je een toerist bent, altijd in zijn voor een babbeltje. Chun stuurt wel met eenzame klasse zijn taxi door het verkeer en na een ritje van een zo’n 30 minuten staan we voor ons hotel. We tikken met de visa af en Chun haalt onze koffers uit de auto.
We lopen het hotel binnen en (het zal wel de vermoeidheid zijn) we weten even niet zo goed waar we moeten zijn. Gelukkig ziet een medewerker van de incheckbalie ons verdwaast kijken en wenkt ons dat we zijn kant uit moeten.
Het inchecken gaat ook weer vlot en een sleutelkaart rijker stappen we de lift in. Ik druk op de knop van de 7de en de lift doet niets. Ik druk nog een keer, niets. Arjan drukt nu ook weer niets. Ooooohhhh, je moet eerst je kaart voor een vlak houden en dan op de knop drukken. Staat er ook gewoon netjes. De lift suist bijna ongemerkt naar boven.
Bij de kamer aangekomen houden we het pasje tegen het daarvoor bestemde vlak en de deur gaat open. We lopen naar binnen en zien gelijk links een ruime badkamer. We lopen verder de kamer in een zien op links het kingsize bed en op rechts een grote tv. Er staat nog een heerlijke stoel en het uitzicht is geweldig 😍.
We ploffen op bed en in de stoel. Arjan spot al snel een Five Guys op zo’n 400 meter bij het hotel vandaan. Hij heeft er gelijk trek in. Daar gaat mijn idee van sushi eten 🤨.
We trekken even een schoon deootje aan gaan op zoek. Ik ga voor een enkele cheeseburger en een cola. Arjan gaat voor een enkele bacon cheeseburger en ook een cola. We delen een “kleine” friet. Een kleine friet betekend hier dat de patat in een klein potje wordt gestopt en dat potje zetten ze in de zak, waar ze ook de hamburgers in doen, daarna gooien ze er nog een lading patat er los bij. Waardoor je in mijn ogen dan weer een grote friet krijgt 🤨. Het is wel waar voor je geld, zal ik maar zeggen 😉
Als we hebben gegeten lopen we terug naar het hotel. Arjan wil nog iets verder lopen, maar ik ben klaar met de dag. Het maakt mij niet uit hoe laat het is (net 17.30 geweest). Eenmaal op de kamer pak ik een verfrissende douche. Daarna kruip ik in bed. Arjan gaat ook even douchen en daarna kijken we nog een vlog van, nieuwslezer van NPO radio 2, Matijn Nijhuis. Hierna gaat mijn lichtje echt uit en Arjan volgt niet veel later😴😴.
We zullen wel vroeg wakker zijn morgenochtend, maar dat zien we dan wel weer 😉
85 x gelezen
