Het is 5.00 uur als de wekker gaat ?. Het is voor een goed doel, wij gaan namelijk naar oui oui Paris ?.
Begin januari was ik al met vriendinnen Ingrid, Esther en Dianne een dagje geweest, maar Arjan had ook wel zin om Parijs nog een keer te zien. Ingrid offerde zich weer op als reisleidster en haar man Ton, tja, die heeft niets te vertellen en moest ook gewoon mee. Een datum was al snel geprikt. Ergens een weekendje in april zou het worden. Helaas ging dat door omstandigheden niet door ?. Een nieuwe datum was heel snel geprikt. Voor het weekend van mijn verjaardag zocht ik nog een excuus om niet thuis te zijn ?. Vandaag is het dan de dag waarvan je wist dat die zou komen ?.
Wij staan om 6.00 op de stoep bij Ton en Ingrid. Viggo is zo lief om ons naar Rotterdam CS te brengen. We hadden rekening gehouden met de boerenstakingen, maar Viggo gast de auto in 1x door naar Rotterdam ??. Waar we even voor 6.30 uur aankomen.
Er zijn wat problemen met het scannen van de QR code, maar als een geoefende treinreiziger, scan ik de QR code met eenzame klasse. Al zeg ik het zelf ?. We moeten nog een klein half uurtje wachten op de trein.
De treinreis gaat voorspoedig en rond 9.30 komen we aan op Paris Gare du Nord. Ingrid zorgt er voor dat we allemaal metrokaartjes hebben voor 3 dagen. Daarna stappen we in de metro op naar ons hotel om de koffers af te gooien.
We zitten in het Best Western hotel en we kunnen de koffers daar achterlaten ??. We doen nog een pitstop en lopen daarna naar de Sacré Coeur.
We nemen het treintje naar boven en doen op Place du Tertre koffie/thee met een taartje. De citroentaart valt goed in de smaak, net als de tarte tatin??.
Na dit kleine feestje maken we een rondje over het plein. Daar hebben kunstenaars hun schilderijen uitgestald. De prijs valt een beetje tegen, dus we laten het bij kijken en niet kopen ?.
We lopen door naar de Sacré Coeur. De vorige keer toen ik met de meiden was deden we de Sacré Coeur als laatst, maar na al die trappen in de metrostations, zeiden mijn bovenbenen “als je deze doet, werken we straks niet meer mee in de metrostations”. Ik heb toen beneden gewacht op de meiden. Deze keer ga ik wel naar boven en ook naar binnen. Daar is op dat moment een dienst bezig en een beveiliger maant de luidruchtige toeristen tot stilte. Ingrid en ik branden nog een kaarsje. We maken de nodige foto’s en doen een rondje door de kapel.
Als we later weer buiten staan vraagt Ingrid wat we nog meer willen zien. Deze vraag mag Arjan beantwoorden aangezien ik in januari al half Parijs heb gezien in 1 dag tijd ?. Arjan wil nog wel een keer de Arc de Triomphe beklimmen. Zo gezegd, zo gedaan. We pakken de metro naar de Champs-Élysées.
Als we daar boven de grond komen duiken we gelijk weer de tunnel naar beneden in om na de kaartverkoop naar boven te mogen. Omdat Ingrid last heeft van reuma (en ik van m’n longen) en ze na vandaag nog 2 dagen door Parijs moet crossen met ons, vraagt ze aan een medewerker of het mogelijk is om met de lift naar boven te gaan. Geen probleem en er komt een medewerker aan om ons met de lift naar boven te brengen. Wat een luxe ??. We stappen naast het winkeltje weer uit de lift. Alleen het laatste stuk moeten we met de trap naar boven en door naar buiten.
Buiten maken we de nodige foto’s van het uitzicht. Ook genieten we van het uitzicht en kijken ook vol verbazing hoe de auto’s allemaal, soms, rakelings, langs elkaar rijden over de Champs-Élysées.
Als we het zat zijn, dat zijn we eigenlijk niet, maar we willen nog meer zien, lopen we weer een verdieping naar beneden. Daar besluiten we dat we nog even van het toilet gebruiken willen maken. Die zit nog een verdieping lager.
Daar ontdekken we dat ze de airco bij de (dames)toiletten nog niet hebben uitgevonden en omdat het toch wat fris is vandaag (27 graden ?) lekker de verwarming hebben aangezet. Voor ons gevoel dan ?. Als je denkt na het toiletbezoek je handen te wassen onder een koude kraan, dan kom je van een koude kermis thuis (ja, ik maak hem gewoon ?) het water uit de kraan is warm ?.
Als ik me weer bij Ingrid voeg, laat zij weten dat de mannen alvast naar beneden zijn gegaan en dat wij hier boven moeten wachten tot we ze op het scherm zien. In het midden van de ruimte ligt een groot scherm met beeld van beneden. Je ziet de mensen onder de Arc doorlopen. Na een paar minuten zien we Ton en Arjan in beeld verschijnen. Ze zwaaien naar de camera en Ingrid en ik maken, zo goed en zo kwaad als het kan, foto’s van de mannen. Foto’s maken van een tv scherm is wat lastig ?
Als Ingrid en ik besluiten om met de trap naar beneden te gaan, krijgen we de tip van de mannen om weer met de lift te gaan. Ingrid vraagt weer aan een medewerker of er nog een lift bediende is en die komt als snel naar ons toe. Binnen no time staan we weer beneden.
De mannen zijn er bij gaan zitten en Ingrid en ik vinden dat een prima plan. Lekker in de schaduw van de Arc een beetje mensen kijken #ikhoudaarvan
Wat willen we nu zien vraagt Ingrid ons. Notre Dame wil Arjan ook wel zien. Ze staat nog altijd voor een deel in de stijgers na die brand van 15 april 2019 en is nog steeds gesloten voor bezoekers ?.
We pakken weer de metro richting Notre Dame. In de metro besluiten we eerst een terrasje te pakken. Het is warm en iets kouds te drinken gaat er wel in.
Na de drankjes lopen we naar Notre Dame. Ze knapt al aardig op en we maken weer de nodige foto’s. We zitten daar nog even in het zonnetje en plannen onze volgende stop: Père Lachaise. Dat is de begraafplaats waar onder andere Jim Morrison en Édith Piaf rusten. Voor de jongeren onder ons die deze namen niets zeggen: Google is je beste vriend en jullie moeten verplicht tussen kerst en oud en nieuw naar de Top 2000 luisteren ?. Klein beetje muziekgeschiedenis bijspijkeren ?.
Over geschiedenis gesproken, hierbij een klein stukje Wikipedia weetje: Tegenwoordig telt het Cimetière du Père-Lachaise 69.000 grafzerken. Er staan 5300 bomen. De begraafplaats wordt beheerd door de stad Parijs. De voorwaarden om er te worden begraven zijn dezelfde als die van de vijftien andere begraafplaatsen binnen de stad: men moet op het moment van overlijden in Parijs wonen en er zijn overleden, of kunnen worden begraven in een bestaand grafmonument. Sinds de jaren vijftig is het terrein helemaal vol, zodat er alleen maar een nieuw grafmonument kan komen als een bestaande grafconcessie vervalt. De concessies worden toegekend voor tien, dertig of vijftig jaar of zijn eeuwigdurend. Veel graven van bekende personen worden door bewonderaars onderhouden.
Het is best warm vandaag, de warme metro’s en het vroege opstaan begint bij mij een beetje z’n tol te eisen. Als we het graf van Jim Morrison hebben bezocht, besluiten we Édith Piaf lekker met rust te laten en pakken we de metro terug naar het hotel.
Daar krijgen we de sleutelkaart van de kamers en onze koffers terug. De lift is een dingetje, voor mij dan. Er kunnen voor de sticker in de lift maar 3 mensen in ?. Als Arjan en ik samen in de lift staan vragen wij ons af hoe ze dat gaan passen zonder een #metootje ?. Als de deuren sluiten, kickt m’n claustrofobie in ?. Ik neem me voor om de volgende keer de trap te nemen.
Rond 19.00 klopt Ton op onze deur. Ingrid heeft een knallende hoofdpijn en kan niet mee. Als Ton nog even de kamer inloopt hoor ik Ingrid zachtjes huilen. Ik loop ook even naar binnen. Ze zegt dat ze alles voor ons verpest. “Doe even normaal zeg!” Ik druk haar op het hart dat dat niet zo is. Haar lichaam heeft gewoon nu even rust nodig. Het was een warme, lange en vermoeiende dag. Iets wat bij haar nog sneller inhakt dan bij een ander. Liever lig je nu op bed dan dat je morgen het Louvre moet missen, laat ik haar weten. Ze weet dat ik gelijk heb ?. We laten haar in een donkere kamer achter, het beste medicijn tegen hoofdpijn na advil ?, en gaan op zoek naar voedsel.
Eenmaal op de kamer spreken we met Ton en Ingrid af dat we rond 19.00 uur de jacht openen op wat voedsel. Eerst even relaxen. Ik test de douche uit. Prima douche, maar de deur blijkt niet goed te sluiten en daardoor lekt het ?. Waar hebben we dat eerder meegemaakt in Frankrijk ?.
We besluiten om voor lekker makkelijk te gaan en we gaan naar binnen bij de Gouden Bogen. Bediening aan tafel doen we morgen wel weer als Ingrid weer op de been is ?.
Na het eten lopen we nog een klein rondje, kijken bij de plaatselijke makelaar wat een pandje kost in Parijs (we blijven toch maar in Papecity wonen, is iets goedkoper en meer vierkante meters ?) en keren daarna om en lopen weer naar het hotel.
Dit keer neem ik de trap naar de 5de verdieping. Liever buiten adem bovWen komen dan claustrofobisch in de lift staan ?.
Een beetje rust heeft er voor gezorgd dat Ingrid niet meer misselijk is en alleen nog maar hoofdpijn heeft. Ze wil nog wel weten hoeveel stappen we hebben gemaakt vandaag. Eh…ruim 20.000 stappen, verdeeld over ruim 13km waarvan 30 trappen ?. Best veel op een dag ?.
Eenmaal op de kamer maak ik blog af en gaan we, hopelijk, lekker slapen. Het was een leuke, lange, warme en vermoeiende dag ??
73 x gelezen
Leuke blog weer! Heel veel plezier weer vandaag en let op jezelf Ingrid, je bent geen 25 meer..26!?
We wachten weer in spanning af op jullie nieuwe blog en foto’s. Ik moet van 12.30 tot 18 werken, dus verschil moet er zijn??
Heerlijke blog. Veel gedaan!
En Ingrid moet zich niet schuldig voelen (ik heb precies hetzelfde als ik m’n dag niet heb, maar er aan toegeven is soms een dingetje).
Veel plezier vandaag! Ik ben benieuwd naar de avonturen!
Wat een prachtige belevenis weer