Rond 5.45 ben ik wakker. Dan maar even het nieuws bekijken op m’n Appletje. Rond 6.15 ga ik uit bed. Ik heb nog een blog om af te maken. Als ik de laptop open doe zie ik dat ik een mailtje van vriendin en vorige kapster van Eden Denise heb. Zij had “toevallig” (jaja ;-)) naar het dierenhotel waar Eden zit gebeld. Ze wist te vertellen dat Eden het helemaal naar d’r zin heeft. Gelukkig! We wisten maandag al dat de Mickey-poes, die bij vrienden logeert, iedereen daar om haar poezelige pootje had gewonden :-D. Als iedereen wakker is maken Arjan en ik het ontbijt. We eten er allemaal weer lekker van.
ontbijtje #foodporn
Na het eten zoeken Arjan en ik onze zwemspullen bijeen. “Typhoon Lagoon” staat op het programma. De rest gaat shoppen bij de outlet. Rond 9.45 rijden we bij de villa vandaan.
Even over 10.00 rijden we, de gratis, parkeerplaats op. Het is nog rustig. Gewapend met onze Disneypassen lopen we naar de kaartcontrole. Opvallend detail, hier is geen tassen controle. We krijgen weer groen licht en lopen naar het winkeltje om een kluisje te huren. Zoeken 2 bedjes uit en leggen, naar goed Duits voorbeeld, onze handdoeken erop. ONS!
Typhoon Lagoon
We lopen naar de “Typhoon Lagoon Surf Pool”. Door de grote golf zijn we gelijk door. Lekker hoor. We lopen door richting de glijbanen.
We pakken een band bij “Keelhaul Falls” en gaan in de rij staan. Het is een vrij kleine glijbaan dus als we weer, met band en al, beneden zijn pakken we de naast gelegen Mayday Falls. Deze is iets langer en iets heftiger.
Na deze ervaring gaan we relaxen in Castaway Creek. We staan een tijdje op een lege band te wachten, maar we kunnen lang wachten. Dan maar een stukje verderop het water in waar genoeg banden aan de kant liggen. Daar aangekomen liggen er heel veel bandjes. Arjan pakt er 2 en we kunnen het water in. Heerlijk zo dobberen.
Als we het rondje helemaal gemaakt hebben gaan we naar Crush ‘n’ Gusher. Een soort glijbaan/achtbaan. Je gaat of alleen of met 2 of 3 personen in een band en je wordt zo het buizenstelsel ingeschoten. Het is weer geweldig en we gaan gelijk nog een keer.
Daarna gaan we even bakken op onze bedjes. Langer als een half uurtje houden we het niet vol en we gaan weer naar de “Lazy River”.
Daar merken we dat het drukker is geworden in het park. We doen weer heel de ronde en dan pakt Arjan nog een paar golven mee in de Surf Pool. Ik film hem op veilige afstand.
Hierna houden we het voorgezien. We pakken onze spullen bijeen, leveren het sleuteltje weer in en lopen naar het Monster. Onderweg naar de parkeerplaats besluiten we dat we wel trek hebben in sushi en omdat we op de terugweg toch lang de Publix reden kunnen we net zo goed een bakje (of 2) meenemen.
Bij de Publix zoeken we wat lekkers uit. Omdat we nu met meer in de villa zitten nemen we 2 grote bakjes mee. Yvonne en Dre lusten ook sushi. Als we bij de villa zijn eten we sushi met smaak weer op. Er gaat niets boven verse sushi.
Omdat we toch nog onze zwemspullen aan hebben nemen we gelijk een duik in het zwembad. Ik ga nog even lekker bubbelen in het bubbelbad. Lekker warm. Yvonne komt er ook bij zitten, maar vind het op een geven moment te warm worden en gaat dan afkoelen in het zwembad. Als de tijdschakelaar van het bubbelbad laat weten dat de tijd om is ga ik douchen en omkleden. Het plan is om rond 16.00 hier te vertrekken.
Als iedereen (en dat zijn Rob, Yvonne, Arjan en ik) klaar zijn stappen we in de auto en rijden naar Tampa. We gaan naar de honkbalwedstrijd van “The Rays” tegen “The Red Sox”. De rit gaat voorspoedig. Tot we bij Tampa aankomen. Daar staan we dik in de file. Omdat het lang duurt pak ik even een rustmomentje ;-). Als we eindelijk uit de file zijn gaat het vlot. We zoeken een parkeerplaats, betalen $20,00 en lopen richting kassa’s. We hebben namelijk nog geen kaartjes. We krijgen eerst nog een tassencontrole. Ik heb nu m’n handtas bij en dat is 1 groot vak. Dus er valt weinig te zien.
Bij de kassa vragen we aan dame achter het loket of ze nog leuke plaatsen heeft in de buurt van The Red Sox. Ze gaat kijken wat ze kan doen. Ze heeft nog plaatsen op rij 11, maar dan zitten we wel iets verder van het speelveld vandaan. “Nou, doet u die maar”. “Dat is dan $260,00 incl. tax. “Oke”.
We lopen het stadion binnen. Het leuke van zo’n honkbalwedstrijd is dat fans van The Rays en The Red Sox gewoon door elkaar lopen. We zoeken onze plaatsen en gaan zitten. Het is nog rustig. Rob en Arjan gaan even wat te knagen halen en komen even later terug met, in mijn ogen ;-), echt honkbalvoer. Hotdogs en cola :-D. Yvonne en ik kijken ondertussen mensen. Niet heerlijker dan dat. Schuin voor ons zien we Zwarte Magica (die heks uit de Donald Duck) zitten. Ze duidelijk de 70 al gepasseerd, maar heeft nog ravenzwart haar (past mooi bij haar beschrijving, al zeg ik zelf ;-)). Wij vermoeden…eh….weten zeker dat dit uit een potje komt. Het valt ons op dat ze niet stil kan zitten. Ze heeft of een tik of parkinson of iets anders. We weten het niet. We weten wel dat de foto’s die ze maakt niet echt zullen lukken vanwege die tik die ze heeft. Ze beweegt steeds haar handen en kan niet stil zitten. Even later pakt ze ook nog een filmcamera. Yvonne en ik besluiten dat we dit filmpje liever niet te zien krijgen i.v.m. gevaar voor zeeziekte ;-).
Zwarte Magica (meer foto’s wilde het toestel niet maken en ik kreeg gelijk de melding dat de batterij leeg was)
De wedstrijd begint met een ceremonie voor 9/11. Omdat het de vorige keer 10 jaar geleden was, was de ceremonie ook groter. Nu is het maar een klein dingetje en dan bedenk ik me dat ik er vandaag veel minder van heb gezien als andere jaren dat we hier waren. Zou het dan toch minder worden?
De wedstrijd begint. Dan blijkt achter ons de harde kern van The Rays te zitten bestaande uit 2 personen die zitten te gillen. Wat een irritante stemmen hebben die gasten zeg. Het blijft bij roepen, maar ik had graag oordoppen willen hebben. Het mooiste is wel dat The Rays lekker gaan op het moment dat die gasten even weg zijn. Tot 2x toe :-D.
Omdat het stadion overdekt is hebben ze de airco op standje Gouden Bogen staan. Ik heb het echt koud. Halverwege de wedstrijd gaan Rob en Arjan nog even wat te snacken halen in de vorm van patat (Rob en Yvonne) en nachos met kaas (Arjan en ik) en nog wat te drinken erbij.
Als rond ze rond 22.00 met de 7de inning bezig zijn en de stand op 3-2 voor The Red Sox staat besluiten we dat we rond 22.30 naar huis gaan. Maakt niet uit of de wedstrijd wel of niet is afgelopen. Als de stand namelijk gelijk komt te staan gaan ze verlengen en dat kan wel eens lang duren.
Dag Rays
Als we net buiten lopen horen we een soort toeter gaan. Het is gelijk spel geworden. Goede keuze om dus om eerder weg te gaan. Ook omdat je nu rustig kan wegrijden.
In de auto zetten Yvonne en ik de Airco uit. Dan kunnen we een beetje opwarmen. Arjan rijdt terug en Rob, Yvonne en ik pakken even onze rust. Als we bij afslag 58 zijn stuur ik Dre een sms-je dat we eraan komen. Hij is nog wakker en heeft naar de wedstrijd op tv gekeken. Hij weet ook gelijk te vertellen dat The Red Sox hebben gewonnen.
We nemen nog een drankje bij de pool en gaan dan naar bedje toe. Morgen (dus op moment van schrijven vandaag) staat Magic Kingdom ‘s-middags op ons programma. We willen rond 15.00 in het park zijn en dan de avondshow meepakken. Deze is om 22.00, dus de blog komt pas vrijdagochtend Orlando tijd online.
9182 x gelezen
En weer een dag voorbij en zo te lezen ook weer een fantastische.
Veel plezier in MK vanavond.
Dikke x
Die surfpool is cool!! Ron zat over mijn schouder mee te kijken naar het filmpje, hij is namelijk ook enorm gek op golven, net als ik btw 😉 . Het eerste wat ie riep toen die golf opsteeg was: “Tsunami!” .. hij is gek.. 😛
Jullie hadden zwarte magica in het honkbalstadion wij hadden vroeger Eucalypta ( Paulus de boskabouter) voor de klas staan bij economie. Wat is de wereld dan toch klein hè. 😉