Vanochtend was ik om 6.00 wakker. Niet zo vreemd ik lag de avond ervoor al rond 21.15 op bed. Ik was versleten en dan te bedenken dat we niets bijzonders hadden gedaan. Maar goed, ik was vroeg wakker. Omdat ik toch wakker was de Mini erbij gepakt en even de reacties gelezen op de blog. Blijft leuk. Toen ben ik uit bed gegaan en lekker muziek zitten luisteren via Spotify.
Toen Rob, Yvonne en Arjan ook uit bed waren hebben we een simpel ontbijtje genomen (geen foto). We hadden om 10.15 al een afspraak met Captain Joe, voor een airboat tour, bij een liquor store (slijterij). Klinkt een beetje vreemd en we wisten ook niet echt wat we moesten verwachten.
Nadat we zo’n beetje heel de Irlo Bronson Memorial Highway hadden gezien en we bijna zeker wisten dat we de liquor store niet meer zouden vinden zei de dame van de navigatie dat we onze bestemming hadden bereikt. Ja, hoor, ze had gelijk we waren op de plaats van bestemming.
We gingen naar binnen. We hadden net 1 voet over de drempel gezet of een iets te vrolijke man zei ons gedag. Dat was captain Joe. Moeilijk te verstaan omdat de beste man nogal knauwde. We wisten niet helemaal zeker of dat het z’n accent was of dat hij al stiekem iets uit de winkel had genuttigd ;-). We hielden het maar op het eerste. Captain Joe gaf nog wel het advies mee dat we als we nog iets te drinken mee wilde nemen dat hier konden doen omdat daar waar we naar toe gingen niets te krijgen was.
Als de andere groep er was zouden we vertrekken. Ik haalde nog wat water, mountain dew en wat zoute pinda’s voor de zekerheid. De andere waren er gelukkig ook snel en er stond al een stel te wachten. Die waren blijkbaar net voor ons gearriveerd. Met 3 auto’s reden we captain Joe achterna. Dat was nog een rit die ruim een half uur duurde. Onderweg hadden we te maken met verschillende regenbuien. Hmmm, dat beloofd niet veel goeds.
Als we bij de plek aankomen waar de boot te water wordt gelaten is het droog. Mooi! We stappen in de boot en gaan zitten. Captain Joe zet de motor aan en we zijn weg. We treffen het gelijk. Bij de eerste bocht zien we al een alligator wegschieten. Captain Joe maakt een bocht en vaart wat dichterbij zodat wij de toerist kunnen uithangen. We varen weer verder en we zien nog meer alligators. We hebben geluk vandaag. We hebben minder geluk met het weer. Donkere wolken pakken zicht samen boven het meer. Captain Joe doet z’n best om de bui mis te houden door er zoveel mogelijk omheen te varen. Dat lukt hem nog aardig ook. Af en toe liggen we stil en zien we nog wat alligators en aan de kant loopt een everzwijn door de struiken te scharrelen. Als het weer het toelaat varen we terug naar ons beginpunt. Als we net in de auto zitten begint het flink te regenen.
We stellen de navigatie in op Kelly Park. Het is nog ruim anderhalf uur rijden daar naar toe. Yvonne en ik pakken even onze rust. Dan gaat de tijd ook wat sneller. Onderweg hebben we nog paar keer een regenbui.
Vlak voor de Kelly Park huren we bij een dubieuze tent 2 banden voor Rob en Arjan. Yvonne en ik zullen aan de kant foto’s maken. We passen en meten met de banden, maar er gaat er maar eentje achterin. Arjan doet het voorstel om de andere band via het open raam beet te houden. Zo gezegt, zo gedaan. We zoeken nog een parkeerplek en lopen naar het beginpunt waar je met band en al het water in kan. Arjan gaat als eerste te water met band en al. Rob volgt zijn voorbeeld. Voordat hij dat doet stopt hij de camera (die tegen water kan) in z’n broekzak. Iets minder gracieus dan Arjan gaat hij ook te water met band en al. Als hij 2 meter verder is gedobberd merk hij dat hij de camera kwijt is. Yvonne staat scheldend aan de kant. We turen samen naar het water of we de camera nog zien. De mannen zijn ondertussen uit het zicht verdwijnen.
Gelukkig voor Rob is er een man bezig in het water met een duikbril. Hij gaat wel even voor ons op zoek. Hij vraagt welke kleur de camera heeft en wij roepen in koor “Orange”. Zijn vrouw ziet op dat moment iets oranje voorbij gaan. De man neemt een duik en het blijkt een blaadje te zijn. Een ander stel dat iets verder in het water aan het spelen is zoekt ook mee. Zij ziet ook iets oranje in het water en de man duikt weer. Dan staan Rob en Arjan ineens weer achter ons. Ze zijn een paar meter verder het water uitgekomen om de camera te komen zoeken. Nu heeft de man wel beet. Joepie! De camera is weer terecht. De mannen laten zich weer met band en al in het water vallen. Nu heeft Rob de camera om z’n pols hangen met het daarvoor bestemde touwtje :-D.
Wij volgen de mannen nog een klein stukje tot ze uit het zicht zijn verdwenen. Wij lopen terug naar het eindpunt. Als we halverwege zijn begint het weer te regenen. We lopen snel door. We schuilen nog even bij de toiletten. Ze zien en ruiken schoon. Dus om het 1 met het ander te combineren gaan we maar gelijk even. Als we daarna weer naar het eindpunt lopen komt Rob net onder de brug vandaan. Arjan volgt iets later. Het uitstappen gaat nog aardig. Omdat het blijft regenen gaan we terug naar de auto. Nu passen de banden wel in de auto. We maken een extra rondje over de parkeerplaats en rijden Kelly Park weer uit. We leveren de banden weer in en rijden terug naar de Waterlily.
Als we weer bij de villa zijn ligt 10 op bed. Ze heeft een off-day. We kleden ons om en laten Dre beloven dat hij straks wat te eten gaat halen. Wij stappen in de auto en rijden naar “The Longhorn”.
Als we daar aankomen worden we verwelkomt door een vrolijk meisje. We worden naar ons tafeltje gebracht. We bekijken de kaart en dan staat serveerster Andrea voor ons. Ook al zo’n vrolijke meid. Het kan dus nog wel. Ze bedient ons met een lach. We bestellen allemaal iets anders en het smaakt weer heerlijk. We hebben ook nog plek voor een toetje die we delen.
We betalen de rekening en we geven Andrea een extra fooi. We stappen de auto in en zetten, op Rob na, die moet rijden, de stoelen op uitbuikstand. Als we weer bij de villa aankomen hebben Dre en 10 ook al gegeten. Dre heeft bij de Subway een broodje voor 10 gehaald en voor zichzelf stukjes warme kip bij de Publix.
We zitten nog even allemaal buiten na te praten en daarna doet iedereen weer zijn ding. Morgen hebben we de laatste volle dag in de villa. We weten nog niet hoe we die door gaan brengen. We zien wel wat de dag ons brengt.
8350 x gelezen
Wateren ongelofelijke mazzel dat de camera teruggevonden is!!!! Enne idd wat is dat voor een viezigheid bij die band hihi….. Geniet nog lekker de laatste dag. Zelf ga ik komende week een weekje naar de zon met mijn dochter, ff alle narigheid van de afgelopen maanden achter me laten
jammer dat jullie vakantie er bijna opzit, ik ga je verhaaltjes missen, groetjes hetty
Hahaha, geweldig die foto met die pijlen waar je de camera ziet liggen onder water. Geniet van jullie laatste hele dag in de villa. Jammer dat jullie vakantie er alweer op zit, aan de andere kant, je ziet je witte meisje nu weer snel! 😉
En weer een TOPdag
Ja hoe moet dat nou volgende week ??
Maar ook voor jullie weer zo heerlijke dag en ook nu weer een Foto van de TOET daar worden we vrolijk van.
Geniet van de laatste volle dag en we lezen wel wat het is geworden
Groet
Joke en Gerrit
Geniet nog even lekker met z’n allen en wens jullie vast een goede terugreis.
Wel weer gezellig hoor om jullie binnenkort door de straat te zien lopen met die Witte! Tot snel!! Xxx
Weer volop genoten. Schitterend. vast goede terugreis groetjes