Dag 19 Blizzard Beach

Ik ben eerst om 2.45 wakker omdat ik nog steeds last heb van m’n keel :-?. Gelukkig val ik snel weer inslaap tot een uurtje of 3.30. Nu zit m’n neus dicht. Heel fijn. NOT! De zakdoekjes helpen niet. Dan maar op zoek naar de neusspray. Aangezien er een halve apotheek altijd mee gaat met de vakantie’s zit dat er gelukkig ook bij. Zo, dat geeft weer wat lucht.

Rond 7.00 ben ik weer wakker. Naast me ligt Arjan al met z’n iPhone te spelen. Iets klopt hier niet aan dit beeld ;-). Ik pak m’n Mini erbij. Tja, je moet toch wat. Rond 8.00 horen we beweging in de woonkamer en keuken. Ik ga uit bed. Arjan volgt iets later. Rob en Yvonne zijn al druk bezig met de mise en place voor het ontbijt. Even later komt Dre ook te voorschijn. 10 blijft nog even liggen.

Tijdens het ontbijt bespreken we onze plannen. Rob en Yvonne gaan Aquatica onveilig maken. Wij doen hetzelfde maar dan in Blizzard Beach (1 van de waterparken van Disney en vandaag is de laatste dag dat onze kaart nog geldig is). Dre en 10 hebben het plan om naar St. Augustine te gaan. Het oudste plaatsje van Florida. Omdat het 2 en half uur rijden (enkele reis) is verwachten wij ze vanavond niet eerder dan 20.00 thuis.

De standaard ontbijfoto #foodporn

De standaard ontbijfoto #foodporn

Rob en Yvonne gaan als eerste de deur uit en wij volgen 10 minuten later. We hebben geen idee hoe laat Dre en 10 weg zijn gegaan.

Het is net 10.00 geweest als we de (gratis) parkeerplaats van Blizzard Beach oprijden. We vinden een mooie parkeerplaats in de brandende zon. Schaduwplaatsen zijn schaars hier. We scannen voor de laatste keer onze passen en vingerafdruk. Hier geen tassencontrole. We huren een kluisje, leggen onze spullen erin en zoeken 2 mooie plekjes uit waar we kunnen opdrogen als we uit het water komen.

Blizzard Beach

Blizzard Beach

We vinden 2 mooie bedjes onder een afdakje. Lekker in de schaduw dus. Weer naar goed Duits voorbeeld leggen we, net zoals in Typhoon Lagoon, onze handdoeken op de bedjes. ONS!

We kijken welke glijbaan we eerst gaan doen. Arjan wil graag met de stoeltjeslift naar boven, maar de vorige keer zat ik met klamme handjes in dat ding. Ja, ik weet het, ik ga bijna overal in, maar ik heb ook zo m’n grenzen. Dit is er 1 van. We nemen sportief de trap. Als we boven aankomen kijk ik nog eens goed naar de glijbanen. “Summit Plummet” daar heeft Arjan z’n zinnen opgezet. Eh….bekijk het maar met de kleine lettertjes en gemeenschap van goederen! Hier ga ik niet in!

Arjan baalt een klein beetje en gaat alleen in de rij staan. Ik neem de trap weer naar beneden. Wat een sportiviteit zeg. Arjan staat nog lang in de rij te wachten en ik sta te wachten bij een kijkpunt. Als ik een aantal volwassen mannen hoor gillen in dat ding, weet ik dat ik een goede beslissing heb gemaakt. Als Arjan aan de beurt is en met een rot gang naar beneden komt, moet hij toegeven. Dat is geen glijbaan voor jou schat. Dat had ik zelf ook bedacht ;-).

Summit Plummet

Summit Plummet

We lopen door naar “Downhill Double Dipper”. Hier ga je in 5 á 6 seconden naar beneden in een bandje. Oke, deze wil ik wel doen. Als ik beneden kom, in pak hem beet minder dan 6 seconden, ben ik blij dat ik vandaag m’n badpak aan heb en geen bikini. Laat ik het zo zeggen: tegen een “Nipplegate” kunnen de tere Disney zieltjes niet ;-).

Hierna gaan we voor iets rustigers. We gaan lekker dobberen in “Cross Country Creek”. We doen heel het rondje. Onderweg merken we dat er veel Engelse en Zuid-Amerikanen in het park zijn. Die zijn altijd erg aanwezig (lees: luidruchtig).

Na het rondje lopen we weer terug naar de bedjes. Even chillen, wat lezen, wat dutten tot we er weer genoeg van hebben. We gaan nog een glijbaantje pakken. Even verder op vinden we een leuke “Runoff Rapids”. Daar kan je met of een 1-persoons band of een 2-persoon band vanaf. Wij gaan voor de 2-persoons. Arjan pakt een 2-persoons band en we lopen weer een flinke trap naar boven. Bovenaan kiezen we 1 van de 3 glijbanen. Nou, ja, weinig kiezen, volgens het bordje moet de 2-persoons banden door de linker buis. Prima. De glijbaan is nog best heftig en als we weer beneden zijn ben ik weer blij met m’n badpak.

We pakken nog een keer dezelfde glijbaan en relaxen nog wat in de lazy river. Daarna gaan we weer terug naar de bedjes. We doen even een klein dutje en lezen wat tot we het tijd vinden om naar huis te gaan. We lopen terug naar de kluisje, pakken onze spullen en leveren het sleuteltje weer in.

Als we het park uitlopen stelt Arjan voor om een kleine (small) milkshake te halen bij de Gouden Bogen hier op het Disney-terrein. Ik vind het een goed plan. We volgen de borden met de M erop en rijden zo bij de Drive naar de bestelpaal. De dame verteld ons dat we naar het 1ste loket moeten rijden dan neemt ze daar onze bestelling op. Ook goed. Doen we dat. Als we bij het raampje staan gebeurt er niets. We zien ook niemand. Er is gewoon geen beweging achter het glas. Tja, dan maar door naar het volgende raampje. Die gaat wel open en de jongen wil ons een grote beker geven. Eh….die hadden we niet besteld zeggen wij. Sterker we hadden helemaal nog niets besteld. De jongen verdwijnt en de manager komt te voorschijn. Hij vraagt wat het probleem is. Arjan legt het uit. De manager neemt onze bestelling aan (1 small milkshake strawberrie en 1 small milkshake vanilla), we betalen $3.19 (wat volgens ons wel zo’n beetje moet kloppen omdat we van de week bij de Gouden Bogen, op 10 minuten van de villa vandaan, iets meer dan $5.00 moesten betalen voor 2 medium shakes) en de manager vraagt of we naar het derde raam willen rijden. Ook goed. Terwijl we dat doen vragen we ons af waar de candid camera hier hangt. Het derde raampje gaat open en de manager geeft 1 small vanilla milkshake. Omdat we staan te kijken of we water zien branden vraagt de manager of alles in orde is. Arjan zegt dat we ook een strawberrie shake hadden besteld. Oja, hij verdwijnt en komt 10 tellen later weer met een aardbeien shake. Ik ben ondertussen de bon aan het zoeken. Iets klopt er niet. Als ik de bon heb zie ik er maar 1 shake opstaan. Schat, gas geven en doorrijden! We verbazen ons wel dat het zo fout kon gaan en we verbazen ons ook over het feit dat deze Gouden Bogen dus duurder is dan die bij ons in de buurt. Goed om te weten.

Als we weer bij de villa komen zien we dat Rob en Yvonne al thuis zijn. Die liggen natuurlijk in het zwembad en horen waarschijnlijk de bel dan niet binnen. We lopen voor de zekerheid even om. En ja hoor, daar liggen ze allebei lekker te recreëren. Wij duiken er ook gelijk in. Ik ga ook nog even bubbelen. Yvonne zit nog even op Skype gezellig met Dennis te babbelen (en ik ook ;-)). Daarna gaan we ons opfrissen en ons omkleden om naar Chili’s te gaan. Yvonne had bedacht dat ik ook wel een ballonbeest nodig had. Ik deel die mening niet, maar goed. Als die knakker een witte herder met een roze sjaal kan maken wil ik er wel over nadenken.

We rijden er in ons Monster naar toe. Binnen moeten we even wachten op het meisje dat ons naar onze tafel voor vanavond brengt. Ze loopt er verveeld bij. Gezellig! We worden geholpen door Melissa. Ook al zo’n zonnetje in huis. Er kan geen glimlach of bedankje (als je je lege bord aan haar geeft) vanaf. We kijken jaloers naar het tafeltje achter ons. Die mensen worden geholpen door Jermaine. De ober die we de vorige keer hadden. Tja, karma is a bitch zal ik maar zeggen.

Het blije uurtje ;-)

Het blije uurtje 😉

We bestellen allemaal iets anders en het smaakt prima. Na het eten bestellen we nog een toetje die we delen. Rob en Yvonne gaan weer voor de “Brownie Sundae” en Arjan en ik bestellen een “Skillet Chocolate Chip Cookie”. Het smaakt heerlijk. Omdat onze serverster niet de gezelligste was geven we niet meer fooi dan nodig is en gaan weer richting villa.

Tja, wat kan ik zeggen....

Tja, wat kan ik zeggen….

Ineens waren de toetjes op. #foodporn

Ineens waren de toetjes op. #foodporn

Onderweg hangt er een donkere lucht maar er valt geen regen uit. Wel zien we nog een regenboog. Altijd mooi om te zien.

*zingt* De Regenboooooooooog!!!!!

*zingt* De Regenboooooooooog!!!!!

Eenmaal weer thuis in de villa zet Arjan onder dwang van Yvonne (hij kreeg nog net geen mes op z’n keel ;-)) een bakkie koffie. Rob verdwijnt naar bij met z’n Appletje om naar The Red Sox te kijken en ik maak de blog af.

10215 x gelezen

Dit bericht is geplaatst in Florida 2013. Bookmark de permalink.

6 reacties op Dag 19 Blizzard Beach

  1. Yvette schreef:

    Was weer een bedtime story voor mij. 😉 Dus je bent de ballonnenman misgelopen? Jammer, vond je idee vh witje met roze sjaal wel een uitdaging voor hem.
    Je klinkt btw net zo verkouden als ik, hier gaan de neusdruppels steenvast mee naar het werk. 😉 Beterschap.

  2. Anita schreef:

    Lekker relaxte dag, wel vervelend dat je je nu verkouden voelt. Hopelijk knap je snel weer op. Jammer zeg dat de ballonnenman vanavond vrij was 🙂
    Veel plezier vandaag.

  3. Corrie schreef:

    Hoi hoi ik heb de foto van die “enge” glijbaan eens goed bekeken en vraag me af hoe die glijbaan loopt…… Verdwijn je ergens in of zo????
    En ja dan is een badpak perfect tijdens het afdalen van de diverse glijbanen

  4. Joke En Gerrit Groeneweg schreef:

    Toppie

  5. Joke en Gerrit schreef:

    Ja hoor weer zo mooie dag en als Gerrit van de Glijbaan ga heeft hij ook altijd zijn Badpak aan.
    Lekker hoor gezellig na afloop een Chilli”wel jammer van de Foto van de TOET
    Groet
    Joke en Gerrit

  6. Suus schreef:

    Dus geen ballonnen voor jou… Hahahaha.
    De laatste dagen vliegen voorbij. Geniet er nog van.
    Dikke kus

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.