Rond 3.15 ben ik weer wakker. Komt nu wel mooi uit. Het is dan 9.15 in Nederland en Dre en 10 zullen nu wel onderweg zijn naar Schiphol. Ik stuur Dre een Appje om ze een goede vlucht te wensen. Ik had gelijk ze zitten op dat moment in de auto. Ik probeer weer verder te slapen. Wonderwel val ik weer vrij snel in slaap.
Rond 6.30 ben ik weer wakker. Ik zie dat ik weer een Appje van Dre heb gehad. Ze zijn bij de gate. Ik App wat over en weer. Inchecken enzo was allemaal goed gegaan.
Ik ga uit bed en zoek op internet naar een flighttracker. Na 7.10 (13.10 Nederlandse tijd heb ik geen contact meer met Dre en 10. Die zullen wel al in de lucht zitten.
Als Arjan en Yvonne ook wakker zijn praat ik ze bij over Dre en 10. Iedereen is weer gerust. Arjan en ik knagen een simpeltje ontbijtje weg, zoeken de spullen bijeen en stappen in de auto op weg naar Animal Kingdom.
Als we bij de poortjes komen, waar we $15,00 mogen aftikken om de auto te parkeren, krijgen we een vrolijke dame. Ze doet haar werk met een grote glimlach en ze verteld erbij dat we voor die $15,00 heel de dag bij alle 4 de parken kunnen parkeren. Tot slot wenst ze ons nog een heel fijne dag. Dat maken we niet vaak mee, dat ze zo vrolijk zijn bij de poortjes.
We vervolgen de route naar de parkeerplaats en volgen de aanwijzingen van de castmembers op waar we onze bak kunnen stallen. We staan op “Unicorn 26”. Altijd goed onthouden. Anders loop je lang te zoeken naar je auto (of je moet wachten tot iedereen weg is, maar dat kan lang duren ;-)). We laten ons heel decadent met de tram naar de ingang van het park rijden.
Bij de ingang is de gebruikelijke tassencontrole. Aangezien dat ik de rugzak draag is het mijn beurt voor controle. Bij de vorige controles van dezelfde rugtas was er slecht gecontroleerd. Behalve het grote vak heeft deze daar nog een apart vakje en een voorvak en aan beide kanten nog een klein vakje. Die zijn ter grote van m’n puf. Ze hebben zowel bij Epcot als bij Magic Kingdom alleen het grote vak bekeken. Ik zeg op mij beurt: “Kijk dan niet”. De dame die ik hier tref verstaat haar vak. Ze kijkt alle vakken na. Ik zeg haar dat zij de eerste is die haar werk goed doet. Ze is blij met het compliment, maar vind het ook “scary”. Ik ben het met haar eens. Ze keurt de tas goed en wenst me nog “A Magical Day”.
Omdat het net na 9.00 uur en volgens de “Crowd Calendar” het best een drukke dag kan worden (lees: rood), hebben wij het plan bedacht om gelijk naar “Expedition Everest” en “Kali River Rapids” te gaan. De wachttijden bij deze attracties kunnen altijd aardig oplopen.
Als we bij Expedition Everest aankomen staat de wachttijd op 5 minuten. Binnen 2 minuten zitten we in het karretje. De rugzak past niet in het daarvoor bestemde vakje. Dan maar 1 hengels om m’n been en de rugzak tussen m’n benen. We kunnen hoor! De rit is weer geweldig.
Na Everest lopen we naar de Kali River Rapids. De wachttijd staat hier op 10 minuten, maar binnen 5 minuten zitten we in het bootje. Hier hangt de tekst “You Will Get Wet, You May Get Soaked”. Nou, Arjan was Wet en ik was Soaked :-D. Ach, het is schitterend weer en voor de eerste golf vraag je je af waarom je in hemelsnaam het bootje bent gestapt en na de eerste golf roep je: “Bring It On!!!”
Hierna lopen we door naar “Maharajah Jungle Trek”. Hier zitten o.a. verschillende vogels, vleermuizen en tijgers. We hebben geluk de dieren zijn lekker actief. De vogels laten zich goed zien. De vleermuizen genieten van het (groente)ontbijt en is 1 van de tijgers lekker aan het rondbanjeren. De rest van de tijgers liggen lekker in schaduw te slapen. Je moet tenslotte altijd je rust pakken wanneer dat kan 😉
Hierna zijn we klaar voor de “echte” jungle trek. We gaan naar de “Kilimanjaro Safaris”. Moesten we voorheen nog een olifantje redden (niet echt hoor ;-)). Nu is het vergelijkbaar met de rit in de Beekse Bergen, maar ze stoppen minder dan in de Beekse Bergen. De wachttijd staat op 20 minuten. Binnen 10 minuten zitten we in de auto. Deze keer doen we er lang over. Dit komt doordat er een girafe op de weg staat. Deze vind het best gezellig al die auto’s en blijft lekker staan. Het duurt ongeveer 5 minuten voordat de girafe weer vertrekt. We hebben nog nooit zolang over de rit gedaan en vinden het totaal niet erg.
Om bij te komen van deze ervaring gaan we even wat drinken en ook wat eten om hoofdpijn te voorkomen. We nemen een vitamine sapje en, om zoveel mogelijk de vitamine te compenseren, doen we er nog een zakje chips en een zoute pretzel erbij ;-). Dit blijkt een goede keus te zijn.
Omdat we er toch in de buurt zijn pakken we gelijk het treintje naar “Rafiki Planet Watch Area” mee. Dit vinden we altijd leuk en we zijn even uit de drukte te zijn. Ook groot voordeel is dat het lekker koel is binnen. We zien diverse slangen en insekten. Als we weer buiten staan lopen we nog even naar de schapen en geitjes. Altijd leuk beestjes aaien. Ook heb ik de “Hidden Mickey” gespot. Hierna lopen we terug naar het treintje en laten ons weer naar het park brengen.
We maken de balans op. Het is nu bijna 11.00 en we willen uiterlijk rond 15.00 thuis zijn. We overleggen dat we alleen nog “Dinosaur” en de film “It’s Tough To Be A Bug” willen doen.
We gaan eerst naar Dinosaur. Deze is altijd weer leuk om te doen. Oke, je komt er “shaken, not stirred” uit, maar dat mag de pret niet drukken.
Hierna is het tijd voor onze laatste attractie voor vandaag. We lopen naar It’s Tough To Be A Bug. Dit is een leuke 3D film, maar volgens ons niet echt geschikt voor kleine kinderen. Hier en daar zitten er wat enge beesten in en inderdaad een paar minuten later gillen de kleine kinderen de boel bijeen.
Om 13.00 hebben we ons “to do lijstje” afgewerkt en we lopen naar de uitgang. We nemen weer de tram terug naar de parkeerplaats. Gelukkig hadden we goed onthouden waar we stonden. We stappen in de auto en rijden terug naar de villa. Onderweg maken we nog een kleine stop bij de Publix voor een bakje sushi en vuilniszakken. Deze laatste waren helemaal op.
Als we weer in de villa zijn eten we de sushi op en nemen een duik in het zwembad en relaxen wat tot het tijd is om ons om te kleden.
We gaan vroeg eten bij de Pizza hut. We kiezen voor 1 die aan de 192 ligt. Rob en Yvonne gaan voor de “Pan Pizza” met ananas, beef en ham. Wij gaan voor de “Supreme” met een “Thin & Crispy” bodem. De keuze om een dunne bodem te nemen en niet voor de pan pizza (dikke bodem) te gaan blijkt een goede te zijn. De pizza gaat op 1 stukje na op. Rob en Yvonne houden 3 stukjes over. Deze gaan mee in een doosje. Toetje nemen we niet anders komen EN in tijdnood EN de toetjes zijn hier ook niet zo. We rekenen af en stappen weer in de auto. Volgende halte Sanford Airport.
We parkeren de auto in de garage en lopen richting de uitgang waar Dre en 10 als het goed uit moeten komen. Na ongeveer een half uurtje wachten komen ze naar buiten. Na de begroeting lopen we richting Alamo. Bij Alamo is het nog niet heel druk. Dat is toch wel weer een voordeel van zo’n klein vliegveld. Het is nergens echt druk en alles gaat heel relaxed. Dit keer staat er geen mannetje klaar om de auto’s te halen. Dus Dre en 10 kunnen zelf kiezen welke auto (mini van) ze nemen. Als alles is ingeladen neemt Rob plaats achter het stuur. Na zo’n lange reis is het wel even lekker dat je niet gelijk hoeft te rijden, hadden wij bedacht. Arjan en ik lopen terug naar de garage om ons monster te halen.
We hadden afsproken dat Rob naar de garage zou komen en dan zouden we achter elkaar terug rijden naar de villa. Prima gedachte zou je zeggen. We hadden alleen 1 ding over het hoofd gezien. Waar wij de garage inreden was alleen een ingang. De uitgang zat aan de andere kant. Na wat over en weer bellen (altijd fijn als je je vader aan de telefoon heb, die een beetje slechthorend is, en dan ook nog eens 2 zussen op de achterbank die lekker zitten te beppen). Uiteindelijk kregen we uitgelegd dat ze met geen mogelijkheid bij ons konden komen en maar op eigen houtje naar de villa moesten rijden. Dan deden wij dat ook.
Wij hadden onze Garmin dame, vanaf nu heet ze Lady ;-), aangezet en gingen rijden. Onze lady gaaf netjes aan waar we naar toe moesten, maar omdat wij nog een beetje moeten wennen af en toe aan de miles i.p.v. kilometers namen wij een afslag te vroeg. Onze Lady maakte een herbereking en stuurde ons weer op pad. Toen we een bordje met 4 tegenkwamen gingen we, in goed overleg met Lady, die kant op en zij stuurde ons toen zo naar huis.
Eenmaal weer in de villa waren Dre en 10 net klaar met de rondleiding. 10 Was versleten en ging direct naar bed. Niet zo vreemd als je je bedenkt dat het in Nederland dan al 2.00 ‘s-nachts is. Dre heeft nog een biertje met ons op bij de pool en ging rond 21.00 slapen. Die zullen morgenochtend wel vroeg wakker zijn.
De rest van de avond hebben we nog wat tv gekeken en Yvonne en ik aan de blog gewerkt. Ik ben halverwege gestopt met het verhaal schrijven. Was moe aan het worden en heb de blog vanochtend dus afgemaakt.
Vandaag doen de dames het rustig aan en de mannen gaan iets leuks doen.
2880 x gelezen
Ik heb met verbazing je verhaal meent de rugzakcontrole gelezen…..bizar eigenlijk dat het op de andere plekken zo “ongeïnteresseerd ” werd gedaan! Maar wederom een heerlijke dag zo te lezen en qua wachttijden perfect 🙂 !!
Gaan jullie nog speciale dingen ondernemen met je ouders?
Groetjes Corrie
De mannen gaan zo op pad met Dre. Ik zeg nog niets, moet een verrassing zijn ;-). Ze willen nog naar St. Augustine. Voor de rest kijken ze even hoe 10 zich voelt.
Hoi Daan, moest je bij de controle ook nog je horloge afdoen, mobieltjes inleveren, sleutels uit je zak doen, pet afzetten etc. etc. etc? Blijft altijd vervelend.
Dat is alleen bij de controle op de vliegvelden. Bij de parken worden alleen de tassen gecontroleerd :-).
Wat een superdag hebben jullie gehad in Animal Kingdom en lekker veel kunnen doen.
Fijn dat de reis goed verlopen is voor je ouders. Leuk dat jullie nu compleet zijn en leuke dingen kunnen ondernemen met z’n allen.
Geniet ervan, ben benieuwd wat de verrassing voor de mannen is.
Wederom een prachtige dag veel plezier met je ouders groetjes
Wat leuk dat je ouders er ook zijn. Dat had ik even niet mee gekregen. Ik geniet weer van jullie verhalen. Je zal ondertussen wel gehoord hebben dat het hier takkeweer is. Fijn hoor. Ik mag morgen naar het openluchtmuseum met de vrijwilligers van het gesticht. Ik denk dat ik de hele dag in de tram ga zitten daar hahaha. Genieten jullie maar van elkaar.
Weet je dat ik er nu pas achter ben dat Dré en 10 je ouders zijn, hahahaha. Heb al die tijd gedacht dat het gewoon vrienden van jullie waren. 😀
Leuk dat ze er nu ook bij zijn, hoelang blijven ze?
Voordeel van vroeg in een pretpark o.i.d. zijn is inderdaad de kortere wachttijd, goed over nagedacht. 🙂
Heel veel plezier met zijn allen.
Haha, ik heb nog even terug gekeken, maar ik heb ze echt als m’n ouders voorgesteld :-D. Ze gaan tegelijk met ons naar huis.
Even een reactie van ons, Ron,Leny,Sjaak en Cora,we vinden het heel fijn dat Dre en 10 goed zijn aangekomen en wensen jullie met z’n allen nog een super vakantie!!! Groetjes ook van ons allemaal. En even over die schoenen van de vorige blog, ik dacht meteen toen ik ze zag, wouw!! Wat een …(zelfde als Es’) schoenen!! Ik ben ook nogal van de panterprint!! Hahaha!! Zo zie je maar weer wat die blog van jou allemaal teweeg brengt. ! ;-).
liefs van ons xxx
Wat een leuke blog weer vaste prik om te lezen net voor het slapen gaan hihi! Wens je ouders ook maar een hele fijne vakantie! Hoop dat de vliegreis meegevallen is voor ze. Nu met elkaar genieten! X de hofmannetjes
Fijn dat Dre en 10 goed zijn aangekomen en nu dan lekker genieten met zn zessen.
En heerlijk dat jullie zo’n relaxdagje in het park hadden. Lekker veel kunnen doen.
Ik geloof dat Dinosaur dezelfde attractie is als Indiana Jones in DLR. Ja…. Daar kom je in shaken not stirred uit. 🙂
Hoi vakantiegangers,
Iedere dag weer leuk om jullie blog te lezen. Een fijne vakantie verder !