Ik wordt weer wakker omdat iemand naast mij (ik zal geen namen noemen, maar Rob of Yvonne zijn het niet ;-)) weer een regenwoud ligt om te zagen. Gelukkig werkt 1x porren, maar ik ben wel gelijk klaar wakker. Ik gok dat het bij 6 uur is. Als ik op de klok kijk zie ik dat ik het mis heb. Het is net 4.30 geweest. Hmmm, dan maar een beetje internetten enzo. Ik probeer later nog een poging tot slapen, maar het lukt niet. Rond 6.00 geef ik het op en ga uit bed.
Ik ben de eerste die op is. Ik zet de laptop aan en begin aan dag 5 van de blog. Yvonne is de eerst volgende die wakker is. Tussen het maken van de blog vouwen we nog een wasje. Daarna ga ik weer verder met de blog. Arjan is nu ook wakker en neemt een duik in het zwembad. Rob komt als laatste uit de slaapkamer te voorschijn.
Het begint een gewoonte te worden 😉
Als de blog klaar is maken Arjan en ik het ontbijt. Deze keer bestaat het uit scrambled eggs en cinnamon rolls. We dekken de tafel en eten weer lekker buiten. Tijdens het eten bespreken we onze tactiek van deze dag. Rob en Yvonne gaan vandaag lekker zwemmen in Aquatica en wij gaan onze Disneykaarten gebruiken. We willen beginnen met Epcot.
Met de bekende bol
Na het eten gaan Rob en Yvonne op pad. Wij blijven nog heel even in de villa. Ik probeer nog even met 10 te Skypen, maar ze heeft een mindere dag en ligt op bed. Dan maar de papieren opzoeken die we nodig hebben om de Disney tickets te krijgen (we hebben vouchers) en nemen ook onze paspoorten mee. Meestal willen ze daar even een id zien van 1 van ons of, als je net een fanatiekeling treft, beide paspoorten. Ook doen we nog een flesje water in de tas.
Als we weg rijden zien we ineens een racoon (wasbeertje) bij 1 van de vuilnisbakken van de buren staan. Hij is lekker aan het smikkelen van alles wat er in de bak zit en trekt zich van ons helemaal niets aan. Erg leuk om te zien, maar ik zit wel gelijk met het nummer “Oceaan” in m’n hoofd ;-).
Racoon
Na deze belevenis rijden we door naar Epcot. Als we de parkeerplaats oprijden denken we dat het druk is, maar dat is bedrog. Normaal staan we aan de rechterkant en nu aan de linker kant van de parkeerplaats, maar we staan net zover vooraan als normaal.
We volgen de aanwijzingen van de “wijs” dame en heer, parkeren de auto en lopen naar Guest Relations om de voucher in te leveren. We moeten eerst door de tassencontrole om daar te komen. Arjan doet netjes de rugzak open en de, oude, man kijkt er amper. Kijk dan niet!
Het is best druk bij Guest Relations. Alle 3 de loketten zijn open en hebben er ook mensen erbij staan. Als we aan de beurt zijn  gaat het middelste loket dicht. Waarschijnlijk moet hij even plassen ofzo. Gelukkig zijn de mensen bij het rechter loket ook klaar en die man blijft wel zitten.
Michael staat ons vriendelijk te woord en zoekt in de computer naar onze naam. Gelukkig! We staan op de lijst. Michael, die geen fanatiekeling is, wil alleen Arjan z’n paspoort zien en beloofd gelijk dat hij hem terug krijgt. Na de check worden de kaarten geactiveerd en aan ons geven. Michael geeft nog even tekst en uitleg waar we precies recht op hebben en wenst ons “A Magical Day at Epcot”. Dank je wel, Michael!
We lopen gewapend met onze kaarten naar de scanners. We scannen op aanwijzingen van de dame die naast het poortje  staat de kaart en onze vinger. We krijgen groen licht! We mogen binnen! Joepie!!!
Het begint al behoorlijk warm te worden en we pakken dan maar gelijk Spaceship Earth mee. Deze zit in de grote “golf” bal. Lekker koel hier binnen. De wachttijd is volgens de man, die bij de ingang staat, 2 minuten. Tenzij ze de baan stil zetten, dan duurt het wat langer ;-). We zien de uitvindingen door de jaren heen. Altijd een leuke attractie om de dag rustig mee te beginnen.
Hierna lopen we door naar Soarin. Onderweg zien we het bord waar alle wachttijden opstaan. Deze laat ons weten dat de wachttijd 45 minuten bedraagt. We gaan toch die kant op. We kunnen altijd nog een fastpass als te tijden gunstig zijn. Als we binnen zijn staat er op het bord naast Soarin dat de wachttijd 25 minuten is. Nou, daar willen wij het wel op wagen. Als we in een 15 minuten in de rij staan roept een cast member dat hij een “party of two” zoekt. Arjan, met zijn 1.92, steekt zijn hand op en we lopen langs de rij naar voren. Dat schiet lekker op.
Als we buiten staan hebben we wel een beetje trek gekregen en we gaan een salade eten bij Sunshine Seasons. Arjan neemt de Caesar Salad en ik ga voor de Tuna Noodle Salad.
Lunch
Als we dit op hebben lopen we naar buiten richting “The Seas With Nemo & Friends”. We pakken eerst de attractie met Nemo. Best leuk als je hem een tijdje niet heb gedaan, maar de volgende slaan we hem weer gewoon over.
Als we uit onze schelp zijn gekropen lopen we nog even langs de vissen en manatees (zeekoeien). Ook hier hebben we het wel snel gezien en lopen weer naar buiten. We zijn toe aan Test Track.
Visje van Nemo
Manatee
De borden geven weer een wachttijd van 45 minuten aan. Het bord naast de attractie zegt 30 minuten. We elkaar aan en besluiten dat we weer geen Fastpass nemen.
Hier duurt 30 minuten ook echt 30 minuten. We maken een monster auto en maken even later de testrit. Onze auto slaagt op, bijna, alle onderdelen. Ik geloof dat we alleen met Ecologisch rijden waren gezakt. Met de snelheidstest worden we met gemak eerste :-D.
Na de rit passen we nog wat leuke auto’s en dromen over de 10de van de maand. *zingt* “als ik toch eens rijk was Dabbe-diebe-diebediebe-dom”. Omdat we denken dat het toch bij dromen blijft kan we weer verder.
Zo eentje wil ik wel hebben 😀
Deze is net te klein 😉
We besluiten om een rondje rond de wereld te maken en we beginnen bij Mexico. We nemen het boottochtje mee. Lekker binnenin de airco. We gaan in de rij staan. Nou ja, rij, voor ons staan 4 personen die bij elkaar horen en wij sluiten de rij. Er staat niemand achter ons. De dame vraagt aan de mensen voor ons “how many in your party?” De man antwoord: 4. Dan vraagt ze dezelfde vraag aan ons en er staat nog steeds niemand achter ons. Wij kijken voor de zekerheid nog even snel achter ons en antwoorden met: 2. Lekker geinteresseerd bezig met je werk.
Mexico
Als we Mexico overleefd hebben lopen we door naar China. daar pakken we nog net even het laatste stukje van de The Jeweled Dragon Acrobats mee. We lopen nog even door het winkeltje. Ik zie nog een leuk roze hondenjasje, maar helaas hadden ze die niet in een L-tje voor Eden ;-). Als we het winkeltje uitkomen is het nog steeds bloedje heet. We zoeken verkoeling bij de 360 graden film over China.
Voordat de film begint verteld een Chinees vrouwtje ons dat het verboden is om: te eten en drinken tijdens de film, je mag niet filmen en geen foto’s maken met en zonder flits en je mag vooral niet op de houten steunen zitten. Met andere woorden kop dicht, kijken en vooral niet bewegen ;-).
We laten China voor wat het is en halen een Frozen Lemonade Slush. Heerlijk dorstlessend. We zitten in de schaduw te genieten van onze slush als opeens een cast member 2 hekken dicht doet. Niemand kan er meer door. Dan gaat opeens de brug open en de boten die voor de avondshow worden gebruikt varen langs. Mooi om te zien.
Slush
Na de slush is het tijd om naar Italie te gaan. Ik wil weer een nieuw luchtje. De eerste dame die ons helpt is nogal chaotisch en we kijken even verder. Het tafeltje er naast heeft luchtjes van Prada. De dame die hierbij hoort is lekker relaxed. Ze laat me eerst een luchtje ruiken wat ik veel te zoet vind. Ze speelt er gelijk op in door te vragen wat ik dan lekker vind. Nou, iets lichters en wat bloemiger. Ze laat me Infusion D’Iris ruiken. Oei, die is lekker. Ze heeft 3 verschillende maten van flesjes staan. Ik ga voor de middelste van 100 ml. Dan kan ik er weer even tegen ;-). Arjan slaagt helaas niet, maar we gaan van de week nog zeker een keer shoppen :-D.
Een parfum rijker en dollars lichter lopen we naar Amerika. We pakken “The American Adventure” mee. De geschiedenis van Amerika in een notendop. Kijken of Arjan het wakker houdt. Meestal dut hij ergens weg, maar dit keer gaat het goed. Het mannetje die schuin voor het podium staat heet ons van harte welkom. Jammer dat de toon van z’n stem niet mee doet. Arjan is na de voorstelling erg teleurgesteld dat wij Nederlanders nergens in voor komen, terwijl we toch een aardige rol hebben gespeeld met, het nu, New York. Het leven zit duidelijk vol teleurstellingen.
Na deze, voor Arjan, schokkende ervaring hebben we trek gekregen. Laten we nou net Japan binnen lopen. In Japan hebben ze sushi. Lekker! Arjan twijfelt tussen sushi en de teriyaki chicken. Hij kiest voor het laatste. Omdat het buiten nog steeds warm is (zo’n 34 graden, gevoels temperatuur 39 graden) eten we binnen.
Lekkerrrr
Na het eten lopen we nog even door de Japanse tuin. Het valt ons op dat er veel maagden in het park zijn. We zien heel veel mensen met de button “1st Time” rond lopen ;-).
In de tuin zien we ook nog een eekhoorntje. In Nederland hebben wij de zogenaamde “Rode Eekhoorn”. Een schuw beestje waarbij je meestal moeite moet doen om hem te zien. Hier in Amerika woont de “Grijze Eekhoorn”. Deze pluisstaarten wonen zelfs in de grote steden en zijn zo brutaal als de neten. Hoe dan ook het blijven leuke beestjes om te zien en deze laat zich uitgebreid fotograferen.
Als we van de ervaring zijn bijgekomen lopen we door naar Marokko. Volgende keer maar hier eens een broodje kebab halen. Terwijl we daar over na denken begint het hard te waaien. In de verte zien we een donkere lucht aankomen. Veel regen hebben we nog niet gehad deze vakantie. Omdat we dat zo willen houden zetten we de pas erin en lopen langs Frankrijk en Engeland in 1 streep door naar Canada. Deze heeft een leuke/mooie film die we, als we hier zijn, gewoon “moeten” zien.
We komen nog droog aan en gaan gelijk naar binnen. We moeten nog 10 minuten wachten voordat de film begint. Ach, we kunnen zitten dus dat is ook geen ramp.
Na 10 minuten gaat ze zaal open en we lopen naar binnen. Hier moet je staan en om je heen is een scherm van 360 graden. Aan alle kanten zie je dus film. Martin Short praat alles aan elkaar wat erg leuk gedaan is. Ook hier weer kort gezegd: kop dicht en kijken.
Als de film is afgelopen en we lopen naar buiten staan er heel veel mensen te schuilen. Omdat dat wij niet van suiker zijn lopen we door naar Captain EO. Het miezert een klein beetje. In de verte horen we het donderen. Dat vinden we wat minder en we lopen stevig door.
Bij Captain EO hebben ze, volgens ons, nieuwe brilletjes. Zitten in elk geval steviger als die ze in Disneyland Parijs hebben. We moeten een klein kwartier wachten en dan mogen we de zaal in. We zitten weer te swingen op onze stoelen.
Als we weer naar buiten lopen is het bij 19.00. We besluiten dat we het voorgezien houden en lopen naar de uitgang. Richting de parkeerplaats.
We hebben de auto snel gevonden. We stappen in, zetten de airco op standje Gouden Bogen (lees: diepvries) en rijden terug naar de villa.
Onderweg begint het te regenen en daarmee valt ons plan om even nog een duik te nemen letterlijk in het water. Dan maar wat relaxen. Ik maak vast een begin aan de blog. Tegen een uur of 22.00 komt Arjan naar binnen (hij zat met Rob op het terras honkbal te kijken) om te melden dat hij naar bed gaat. Ik voel me ook best moe en ga met hem mee. De blog maak ik morgen wel af.
1933 x gelezen
Hiep hoi de eerste Disney dag. Leuk om te lezen. Ik zie het ook allemaal voor me…
Liefs
Volgens mij is het in Epcot het food en wine festival???
Wat een super geweldige dag! Lekker hoor zo overal tussen de wachttijden door laveren, jammer dat die avondduik er niet meer in zat maar dat wordt vast wel goed gemaakt de komende dagen, enjoy!
Klopt, maar met deze warmte hebben we de alcohol maar links laten liggen ;-).
Leuk om de verhalen nog even te lezen na een lange en zware dag. Ik ga in ieder geval een beetje vrolijker naar mn bedje. Have fun!
Schiterend