Deze nacht is het weer hetzelfde liedje. Weer om 3.00 wakker en iedere keer ook gewoon stipt. Wat is dat toch? Maar goed, ik probeer verder te slapen. Dat lukt wel, maar ik droom erg onrustig. Voornamelijk over ons witje. Eden gaat vandaag van haar ene vakantie adres (m’n ouders) naar het andere vakantie adres, het dierenhotel waar ze regelmatig ook naar de dagopvang gaat. Ik weet dat ze het daar naar haar zin heeft, maar toch. Ik weet ook dat ze het daar goed heeft. Ze mag tenslotte heel de dag spelen met andere honden. Het is niet zo dat ze heel de dag in een kennel zit en dan in totaal maximaal 3 uurtjes mag luchten. Rond 6.30 trek ik het niet meer en stuur een What’s App naar Dre hoe het is gegaan. Ik krijg als antwoord: Perfect, wel druk. Tja, wat wil je met zo’n concept. Ik ben weer gerust.
Eden (a.k.a. Witje, a.k.a. Slettenbak ;-))
Ondertussen is Arjan ook wakker. Na een uurtje ga ik uit bed. Ik slinger de laptop aan en spotify. Buiten is het bewolkt. Hmmm, voor alles is een eerste keer, zal ik maar zeggen ;-). Rond 8.00 is iedereen wakker. We zitten nog even op Skype met Dre en 10. Zoals het gezegde luid: Je hebt altijd baas boven baas. Ik dacht namelijk altijd dat Yvonne en ik het woord “kofferstress” hadden uitgevonden, nou, dat is niet zo. 10 Kan er ook wat van ;-). Hahaha. Toch weer een DNA-dingetje denk ik :-D.
Nadat we afscheid hebben genomen van Dre en 10 is het tijd voor ontbijt. Rob, Yvonne en Arjan gaan voor de tosti’s Ala Rob en ik hou het bij toast en kaas. We eten het gewoon uit het vuistje. Dus geen ontbijtfoto vandaag. Sorry Peacefans. :-(.
Na het eten pakken we op ons gemak de spullen bijeen (water, geld, zonnebrillen, puf). We relaxen nog even tot het tijd is om te vertrekken. Arjan en ik hebben ons over laten halen om een “Segway Tour” te gaan doen. Dat is zo leuk, dat moet je een keer gedaan hebben. Oke, het staat niet bovenaan m’n “bucketlist”, maar wel ergens. Dus we gaan het gewoon doen.
De navigatie (die andere, niet onze dame ;-)) vertellen we waar we naar toe willen. Ze zegt haar best te doen, maar kan niets beloven. Als we onderweg zijn vertelt ze bij iedere afslag die we NIET moeten hebben dat we rechtdoor moeten. Raar systeem die navigatie. We rijden door Haines City. Dat is volgens ons geen vergane glorie, maar gewoon ouwe meuk.
Als we volgens de navigatie er zijn staan we naast een grasveld waar voor de rest niets te zien is. We rijden nog maar even een stukje door en zien dan het hokje waar we $5.00 moeten betalen om het park binnen te komen. We rijden door tot we een parkeerplaats met een gebouwtje tegenkomen. Daar moet “Back Trail Adventures of Florida” zitten. Het zonnetje laat zich nu ook voorzichtig zien.
De Segway’s staan al te wachten op ons. We worden begroet door Jeff, onze leraar vandaag. Hij verzoekt ons om ons te melden (en betalen) in het gebouw. Daar zit de vrouw van Jeff, Melody. Het is een echt familiebedrijf.
Als we betaald hebben lopen we terug naar Jeff. Hij informeert of we dit wel eens eerder hebben gedaan. Arjan en ik schudden “nee”, maar wijzen gelijk naar Rob en Yvonne dat zij wel ervaring hebben. Omdat ze al ervaring hebben begint Jeff met Rob en Yvonne. Ze rijden een paar rondjes om in te komen en dan zijn wij aan de beurt. Ik mag als eerste. Het is best onwennig om op zo’n ding te staan. Maar al snel laat Jeff me los en dan mag Arjan. Hij heeft het nog sneller door dan ik. Tussendoor waarschuwt Jeff ons dat we niet te dicht langs de geparkeerde auto’s moeten rijden en vooral GEEN, let op, GEEN “tire rubbing” (met de banden tegen een andere segway botsen) moeten doen.
We zijn druk aan het oefenen als de een van de experts (ik noem geen namen, maar de naam begint met een R en eindigd op OB ;-)) tegen de segway van Yvonne tikt. De expert staat wankel op de segway en valt eraf :-D. Dat is nu net waar Jeff ons voor heeft gewaarschuwd. De “expert” gaat vanaf nu door het leven als “The Tire-Man” ;-).
Als Jeff vindt dat we het onder de knie hebben (bij mezelf heb ik daar bedenkingen over, maar goed) gaan we op weg. We rijden in het schildpadje. Haasje doen we nu niet omdat we dan te weinig van de omgeving zien. En als we “Wild Life” willen zien (als ze zich laten zien natuurlijk) moeten we er niet voorbij racen :-).
Als snel rijden we tussen de bomen en struiken door. Onderweg verteld Jeff over de natuur en de dieren die we eventueel, zouden, kunnen tegenkomen. Na een tijdje houden even pauze bij “Lake Kissimmee”. De airboats racen daar door het water. Leuk om te zien, maar wat een herrie maken die dingen zeg. Dit is ook het punt dat Jeff wat foto’s van ons maakt. Lekker de toerist uithangen.
Lake Kissimmee
Leraar Jeff
Groepsfoto
Als we weer verder gaan helpt Jeff ons op de Segway en rijden weer verder het pad af. Het begint ondertussen (He! daar is de familie Knots weer ;-)) al goed warm te worden. Het zweet voel ik zo over me rug lopen. Blij dat ik met de segway nog een beetje wind maak. Als we in een stukje bos komen met veel schaduw, spot Jeff een hert. Deze ligt heerlijk in de schaduw. Als we afstappen (met behulp van Jeff) en een foto willen maken, vind Bambi dat geen goed idee en gaat er vandoor.
Een klein stukje verder zien we nog een paar herten door de bomen schieten. Ik probeer ze nog op de foto te zetten, maar ze zijn te ver weg. We rijden verder en komen in het gedeelte van het bos waar we schildpadjes tegen, zouden, kunnen komen. Gelukkig is Arjan getraind in “breed kijken” en spot op de grond naast het weggetje een schildpadje.
Ik merk goed dat het warm is geworden en dat merk ik vooral aan m’n ademhaling. Het is tijd geworden dat ik even een pufje neem. Ik vraag aan Jeff of we even een kleine stop kunnen houden. Dit keer heb ik gelukkig wel m’n puf bij. Na een minuutje of 10 merk ik al dat het werkt en we pakken het laatste stukje van de route.
We parkeren de segway met behulp van Jeff op de parkeerplaats. We zijn ruim 2 uur onderweg geweest en hebben veel mooie natuur gezien. In het winkeltje kopen we nog wat te drinken, chips (lekker zout) en chocolade (wat zoet) en stappen in de auto.
Nee, de navigatie hoeft niet aan, Tire-Man knows the way ;-). Toch maar halverwege de navigatie aangezet, voor de zekerheid zullen we maar zeggen :-D.
Als we weer bij de Waterlily zijn nemen we gelijk een duik in het zwembad. Yvonne en ik gaan ook nog even bubbelen. Arjan blijft op de band drijven. Tijdens het bubbelen hebben we een goed gesprek. Na het bubbelen gaan we douchen en omkleden.
Wij zitten helemaal klaar om op jacht te gaan naar voer, maar onze Tire-Man zit nog naar het honkbal te kijken. Wij krijgen op een geven moment snaaitrek en Tire-Man snapt de hint. Hij gaat ook snel douchen en omkleden.
Toen we in de auto zaten na de segway tour had Arjan de wens uitgesproken dat hij wel trek had in een steak. De vraag was waar gaan we die scoren? Bij The Longhorn of The Outback? Als niemand een voorkeur heeft hak ik de knop wel door. Ik ga voor The Outback. Daar heb ik 2 jaar geleden heerlijke Lambsrack gegeten en daar heb ik nu trek in.
We stappen in de auto en zetten koers naar The Outback. Onze ober van deze avond is Tom. Tom komt oorspronkelijk uit de buurt van New York. Hij doet het leuk en is in voor “small talk”. De mannen hebben de keuze voor steak laten vallen bij het zien van “Baby Back Ribs”. Yvonne neemt de “Sirlion Diablo” en ik twijfel nog even kort of ik misschien toch maar voor de vis ga, maar ik kies dan toch voor “New Zealand Lamb”. Die kans krijg ik niet veel ;-).
R&Y
D&A
Het smaakt allemaal heerlijk. Het vlees is bij iedereen heerlijk mals en precies zoals we het willen hebben. De ribbetjes van de mannen zijn zo gaar/mals dat het gewoon van het bot valt. We laten het goed smaken. We hebben zelfs nog een klein plekje voor een toetje. De mannen gaan voor een “Mini Milkshake” en Yvonne en ik gaan voor “Cake Pops”. De toetjes zijn precies groot genoeg en dit smaakt ook weer heerlijk. Iedereen is het eens dat het een goede keuze was om naar The Outback te gaan. Nu heb ik altijd goede ideeën als het om eten gaat *KUCH*.
Pop Cake
Pop Cake
Na het eten rijden we weer naar huis. We kijken wat tv, Arjan en ik doen nog een poging om te poolen (vooral ik doe een poging omdat ik het niet kan :-?), we draaien wat wasjes weg en ik maak de blog af. Morgen is het plan om naar Celebration te gaan en nog even naar de Florida Mall.
2024 x gelezen
Ja hoor weer een topdag voorbij en ik geloof dat die R meer oog heb op Golven dan op Segway
Maar goed een mooie dag en dan een Outback met TOET dat doet het goed
Veel plezier in Celebration en de Mall
Groet
Joke en Gerrit
Weer helemaal bij gelezen.
Leuk dat jullie het nu ook geprobeerd hebben die Segway. Ik heb het in maart voor het eerst geprobeerd en dacht eerst dat het niets voor mij zou zijn maar vind het erg leuk.
Leuke dag weer en lekker eten bij Outback, altijd goed!
Veel plezier in Celebration en de Mall.
Hallo daar, ik weet niet hoe het komt maar gister een heel stuk getikt en zie t niet terug ?????
Daarom ff kort stukje hahaha, wederom een heerlijke dag gehad zo te zien en te lezen!!!
Hier inmiddels wat minder weer, groetjes vanuit een regenachtig sweet lake city. Corrie
Was weer een topdag voor jullie!!! Geniet ervan!!!
Komt helemaal goed met Witje♥
Bas zal haar vast veel knuffelen en verwennen:-)
Leuk zeg die wheely’s, lijkt me echt een te gekke tocht geweest zo door de natuur!
Veel plezier vandaag X
Gaaf is dat maar eten jullie niet te veel groetjes van ons